(Ver)binden op cultuur
Bij Infi werken we (al jaren) met de ‘Rockefeller habits’. Concreet betekent dit dat we ieder kwartaal een aantal ‘rocks’ kiezen die ons ofwel dichter bij onze jaardoelen brengen, ofwel een concreet probleem oplossen. Het woord ‘probleem’ moet je dan breed interpreteren. Het kan iets zijn waar we nu als groep last van hebben, maar ook een verbeterkans die we zien of een ergernis die we willen wegnemen.
Afgelopen kwartaal hadden we een rock met de wat vage titel ‘Binding op Cultuur’. De achterliggende driver was: we hebben de afgelopen twee jaar veel minder onderling contact gehad dan gebruikelijk. Natuurlijk hebben we tientallen activiteiten ontplooid om het contact `levend` te houden (bijvoorbeeld Heel Infi Bakt, Online Infinithon of Online keynotes), maar we hebben ook gemerkt dat er geen volwaardig alternatief is voor face-to-face contact. En we hebben gemerkt dat de contacten vooral binnen teams waren, dus dat de afstand tot andere collega’s buiten je team een stuk groter was.
Eén van de gevolgen van deze verminderde kruisbestuiving was dat onze Infi-cultuur en Infi-werkwijze minder vanzelfsprekend bij iedereen terecht kwam. Vooral voor nieuwe Infi’er was het bijvoorbeeld niet altijd duidelijk wat we voor onze opdrachtgever willen betekenen (en wat niet), of hoe we ons opstellen ten opzichte van onze opdrachtgever (hoe ‘eigenwijs’ of juist ‘volgzaam’ willen we zijn). We hebben binnen deze rock drie sessies georganiseerd waarin we dat soort vragen bespraken. Niet als doel om tot “het antwoord” te komen, maar om verschillende standpunten te horen.
Sessie één had het format ‘Lean Coffee’. De aanwezigen konden zelf de topics inbrengen die ze wilden bespreken. Dat varieerde van “Wat doe ik als ik te weinig autonomie heb ik mijn project?” tot “Waar liggen de grenzen van de dienstverlening die we willen aanbieden?” Dat leverde erg interessante discussies op.
Bij sessie twee kregen we een aantal prikkelende stellingen voorgelegd over werkhouding en cultuur, en mochten we onszelf plotten op een schaal van “oneens” tot “eens”. Daar werd onverwacht homogeen gestemd. Kennelijk hebben we best een uniforme cultuur binnen Infi en staan we hetzelfde in het leven.
De derde sessie ging over “Impact op de Klant”. In ons manifest staat dat we “de droom [van de opdrachtgever] dromen en wakker liggen van hun probleem”. Maar hoe ziet dat er in de praktijk uit? Welke impact maken we? Weten we wat die droom is?
Het was heerlijk om weer echt bij elkaar te zijn en samen van een afstand naar ons Infi te kijken. Je merkte ook meteen dat er allerlei kleine conversaties en ontmoetingen ontstonden. Dat hadden we echt gemist de afgelopen tijd.
