Infinibattle report ’21-’22

Het slagveld: L-Game

De Infinibattle was dit jaar opgezet rond het abstracte strategie spelletje “L-Game”. Het idee van L-Game is erg simpel, en laat zich het best uitleggen met een visuele ondersteuning.

De spelers verleggen elke beurt verplicht hun L-blokje. Tevens hebben zij de optie om één van de twee neutrale stukken te verleggen, maar dat hoeft niet. Het spel eindigt wanneer één van de twee spelers het L-blokje niet meer zodanig kan verleggen dat het blokje op een nieuwe positie terecht komt zonder één van de andere stenen te overlappen. De oplettende lezer denkt nu: een grid van 4 bij 4? Hoe groot is de hele verzameling states? Het antwoord op die vraag is 2296. Om een lang verhaal kort te maken is de complete zoekruimte verkennen peanuts voor computers, en dus was er bij dit spel behoefte aan een extra regel: Elke keer dat een speler zijn of haar L-blokje in één van de hoekposities van het speelveld wringt, wordt die speler een punt toebedeeld! Wanneer een speler wordt vastgezet is het dus niet meer zo dat er de vastgezette partij altijd verliest: bij een overwicht in punten wint die speler nog steeds. Dit zet klassieke bots die hun strategie bepalen door het uitdrukken van de zoekruimte in een graaf en een kortste pad naar een win conditie zoeken enigszins buitenspel.

Gezelligheid tijdens een pandemie

De meeste mensen zullen het er mee eens zijn dat dit soort collegiale competities een uitgelezen kans zijn om op kantoor te genieten van een leuke afwisseling op de reguliere werkzaamheden. Gezien het feit dat de wereld nog altijd aan het dealen is met een pandemie, leek het ons niet verstandig om iedereen naar kantoor te laten komen voor de Infinibattle. Gelukkig vonden we een alternatief in Zoom voor de mensen die er niet bij konden zijn in real-life.

Hoe het ongeveer ging

Een goed werkende bot schrijven die conform een specificatie input leest en output schrijft bleek helaas geen vijfminutenklusje, merkten verschillende deelnemers. Waar de ene participant op de dag van competitie (24 januari j.l.) nog vol goede moed begon met het schrijven van een bot, was de ander al twee weken aan het prutsen. Daarom doet het ons als organisatie ook enorm veel deugd dat we ook hier kunnen bevestigen dat het aloude wijsheidje loon naar werken krijgen ook bij de Infinibattle van toepassing was.

De opzet van de competitie was als volgt: alle deelnemers namen het tweemaal tegen elkander op. Om eventueel vergaard voordeel als gevolg van de eerste zet te mogen nemen, te elimineren, werd er agile besloten om tijdens de tweede ronde de beginnende spelers te veranderen ten opzichte van de eerste ronde, wat subliem gepitched werd als een uit-thuis scenario door één van de aanwezigen.

Het speelschema dicteerde dat één van de deelnemers moest opdraven terwijl zijn bot nog in de spreekwoordelijke stijgers stond. Aan zijn laptop gekluisterd met het zweet op het voorhoofd werd hem door de welwillende organisatie gratie verleend om zijn bot in de startblokken te wurmen. Het mocht helaas niet meer baten. Toen de rook van het strijdtoneel optrok bleken er twee aan elkaar gewaagde botschrijvers over te blijven.

De twee beste spelers mochten het nogmaals opnemen tegen elkaar in een best of five sessie om zichzelf voor eens en altijd -of in ieder geval tot de volgende editie- tot absolute eindbaas te kronen. De bots deden niet veel voor elkaar onder, getuige het feit dat vier van de vijf matches in een gelijkspel eindigden. Dit kwam de gemoedsrust van publiek en deelnemers ten goede, aangezien gedwongen sudden death constructies vaak als ongezond voor hart en bloedvaten word ervaren. Met trots konden wij zodoende de Luca tot winnaar van de Infinibattle ’21-22 uitroepen! Het beslissende potje is hieronder te aanschouwen.

Enfin, Luca word vereeuwigd op een zuil op ons kantoor in Utrecht. Wil jij dat ook? Dat kan! Neem eens een kijkje bij onze vacatures en wie weet ontpop jij je tot leidend voorwerp van de volgende blog!