Joy of Coding 2022
Op vrijdag 17 juni zijn 7 infi’ers afgereisd naar Rotterdam voor de conferentie Joy of Coding. De eerste minuten was het allemaal nog wat onwennig, want voor menigeen was deze conferentie in 2019 ook de laatste conferentie die ze in-person bezochten, maar al snel voelde het als vanouds!
Joy of Coding kenmerkt zich als een conferentie die zich op net wat andere aspecten van het softwareontwikkelaarschap focust, en dat was ook dit jaar weer uitstekend gelukt.
Te beginnen met een praatje waaruit bleek dat het aanleveren van de informatie voor een screen reader helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn. Vervolgens werden we afgekoeld door Black Mirror-achtige verschijnselen die we al steeds vaker in de echte wereld terug zien komen. En later kwamen er warme klanken van het podium: programmeren met een piano, en “Stairway to Heaven” als metafoor voor het verloop van een gemiddeld IT-project.
Na de lunch kwamen de lightning talks aan bod: in een strakke 5 minuten per persoon kwam er veel informatie langs. Het ging onder andere over reviews, unicorns, micro::bits en simulaties die me aan het ding deden denken.
Daarna gingen we door naar een praatje waarin ons op het hart gedrukt werd aardig naar elkaar te zijn, gevolgd door een praatje over dat tracking tegenwoordig niet heel aardig is.
Maar met een enthousiaste rechts-naar-links uitleg over hoe je een programmeertaal voor kinderen meertalig maakt en dan ook Arabisch ondersteunt, waren we de tracking snel vergeten en leefden we mee met het onbekende van een niet-latijns schrift.
De dag eindigde met een Bob Ross-geïnspireerd praatje: we maken geen fouten, het zijn happy little accidents!
Al met al een geslaagde conferentie, waar soms de letterlijke ‘Joy‘ misschien even wat zoek was, in ruil voor een stuk bewustwording.
Oh! Over de schetsen in dit artikel: in dit Twitter-draadje van Jeroen vind je meer schetsen van de praatjes. En Laurens heeft de andere schetsen gemaakt.
